Dla zwyczajnego studenciny zaszczytem jest zobaczenie gali wręcza doktoratu honoris causa ludziom szczególnie zasłużonym dla edukacji oraz kultury. Nie potrzebuje formalnego wykształcenia, nadawany jest ludziom o wysokim statucie społecznym też naukowym. Na pewnych uczelniach nadawanie tytułu doktora honoris causa ma wieloletnią tradycję, którą kultywuje się z pokolenia na pokolenie.
Doktorat honoris Causa nie wymaga pisania tytułu naukowego doktora, jako że przyznawany jest wybitnym ludziom kultury. Wśród laureatów najwięcej przedstawicieli zdobywania wiedzy. Honorowy doktorat nie wymaga tworzenia pracy doktorskiej. Ceremonia nadania powyższego tytułu jest nadzwyczaj uroczysta, jest pokaźnym świętem uczelni. Laureaci często są wzorami społecznymi, artystycznymi i naukowymi.
Doktorat honoris causa jest najwyższą godnością akademicką nadawaną przez Senat Uczelni. Osoby proponowane do tej godności powinny cechować się wybitnymi osiągnięciami, niekwestionowanym autorytetem i istotą moralną. Nierzadko jest nadawany pracownikom naukowym innych uczelni i korporacji badawczych, mężom stanu, artystom i twórcom literatury, sztuki, bądź teatru.
Pracownicy naukowi, jacy otrzymali tytuł dr honoris causa posiadają w ogromnej liczbie przypadków tytuły profesorskie, pod tych wyżej wymienionych kierunkiem prace doktorskie napisało wielu doktorantów. Kształcąc młodą kadrę naukową, przekazując dalszym pokoleniom pasję badawczą, profesorowie przykładają się do rozwoju edukacji. Doktoranci po obronie pracy doktorskiej rozpoczynają karierę naukową, obfitującą w odkrycia, udoskonalanie technologii i przykazywanie potomnym dziedzictwa narodowego.
Według speców od gospodarki najcenniejszym bogactwem kraju jest dorobek naukowy, jaki jest warunkiem postępu. Tytuł doktora honoris causa podkreśla znaczenie pracy naukowej, twórczej i społecznej w życiu społeczności.